Oscar in Indonesië

Mijn verhaal

Mijn plan om naar Indonesië te gaan begon eigenlijk vorig jaar toen ik in Zuid-Afrika zat en er een mail van DKVS kwam, waarin stond dat ze op zoek waren naar oud stagiairs/vrijwilligers. Aangezien ik precies klaar zou zijn met mijn studie in die periode, heb ik gelijk contact opgenomen met Ruben om te vragen of ik mee kon. Gelukkig was hij enthousiast en mocht ik mee met de pilot groep. Tijdens mijn periode in Zuid-Afrika belden we al met een deel van de groep en werd het enthousiasme al groter. In september hebben we met zijn allen kennisgemaakt doormiddel van een gezamenlijk diner. In totaal waren we met zijn zessen, namelijk: Bo, Bo (Teuntje), Nynke, Puck, Jasper en ik. Later sloot Kat ook nog aan. Op 5 februari was het eindelijk zo ver en vetrok het vliegtuig richting Indonesië.

De plaats waar we verblijven op Java is Semarang. Aangezien het om een nieuw project gaat, moest er nog veel uitgezocht worden en dat was onze taak als pilotgroep. Het huis was geregeld en ook de medewerkers die ons in Semarang zouden ondersteunen waren al bekend (Yogi, Ayu, Giza, Wanda, Haris 1 en 2, Farhy). Door onze eerdere ervaringen, was het onze taak om te bekijken of het programma wat nu bedacht was met de bijbehorende scholen paste bij de missie van DKVS. In het begin waren we maar bij twee scholen, waarvan wij al snel vonden dat een van de twee niet voldeed aan de eisen om door ons bezocht te worden. Dit hield wel in dat we op zoek moesten naar nieuwe scholen, dit was erg leuk om te doen. Nieuwe scholen bezoeken, kijken of het geschikt is of niet en vervolgens ging het Indonesische team hier mee aan de slag. Binnen een week hadden we al vijf nieuwe scholen, wat heel fijn was. Het Indonesische team pakte dit erg goed op allemaal, waardoor we na twee weken toch al een aardig programma op de been hadden. Het enige lastige hier is, is het feit dat scholen kleine pleintjes hebben en dat er weinig grote velden zijn om op te sporten. Op sommige momenten hadden we wel 90 kinderen voor een klein plein en was het vooral heel veel improviseren hoe we dit zouden gaan aanpakken. Eerlijk gezegd was dit vaker het geval, maar gelukkig konden we hier als team goed inspelen. Het vinden van nieuwe scholen, het geven van lessen aan de kinderen hier en de totale dynamiek van het gehele team, gaf zoveel energie, waardoor het echt gaaf was om te doen. Verder hielp de eerdere ervaring van Zuid-Afrika heel erg, doordat het goed te vergelijken was en om te zien wat wel en niet zou werken.

Tussendoor hadden we nog te maken met de Ramadan vakantie. Hierdoor hadden we ineens vrij en was het mogelijk om een reis te maken. Ik ben samen met Bo naar Sumatra gegaan en we hebben hier een rondreis gemaakt van ongeveer twaalf dagen. Mocht je de tijd hebben om te gaan reizen tussen het programma in of na afloop, dan is Sumatra echt een aanrader. De mensen zijn vriendelijk, de natuur is heel mooi en er is genoeg te beleven in alle plekken.

Na het korte uitstapje, was het tijd voor het Ramadan programma. Dit hield in dat we spelletjes gingen doen die minder energie zouden kosten en dat alles binnen zou gebeuren. Binnen was het vaak net zo warm of zelfs warmer dan buiten, maar daar moesten we maar mee dealen. De spelletjes die we deden waren gefocust op balans, gooien, maar ook op het leren van de Engelse taal. Verder hebben we veel gedanst en hebben we het programma op een andere manier ingevuld dan voorheen.

Naast de vrije tijd tussendoor, waren de vrijdag en zaterdag ook de vrije dagen. We zijn als weekendtrip naar Dieng-Plateau geweest. Dit was erg gezellig en we hebben hier een mooie zonsopgang gezien bovenop de berg. Er zijn nog genoeg andere uitstapjes die je kan maken, zo is Yogjakarta niet ver weg en is er nog een berg dichter bij Semarang die je kan beklimmen. Verder is Semarang leuk genoeg en kan je je prima vermaken in de vrije weekenden. Het Indonesische team kwam ook steeds met voorstellen, bijvoorbeeld naar de universiteit gaan, de wedstrijd kijken va het nationale team, gezellig samen sporten of gewoon chillen in Wisma en Netflix kijken. Op de dinsdagavond deden we altijd een sportactiviteit met het gehele team, wat erg leuk was en goed voor het teamgevoel.

Terugkijkend op de gehele reis heb ik echt een topervaring gehad. Iedereen droeg zijn steentje bij op zijn of haar manier en de gehele groep samen was echt top. Het was altijd gezellig met zijn allen en het team in Indonesië heeft echt zijn best gedaan om het onvergetelijk te maken. We hebben goede progressie gemaakt en ik zal dit voor altijd met mij meenemen. Hopelijk kunnen we in de toekomst nog een keer met zijn allen samenkomen.

De gehele trip was SBB, terima kasih!